تازه‌ترین ساخته کارگردان ایرانی در بخش غیررقابتی هفتاد و پنجمین دوره جشنواره فیلم ونیز روی پرده رفت.
امیر نادری کارگردان کهنه‌کار ایرانی مقیم آمریکا روز سه‌شنبه “فانوس جادویی” (Magic Lantern) تازه‌ترین ساخته خود را به لیدو آورد.
این فیلم که از آن به‌عنوان داستانی از عشق، وسوسه و سینما یاد می‌شود، اولین فیلم نادری ۷۲ ساله است که در لس آنجلس فیلمبرداری شده است. “فانوس جادویی” در بخش غیررقابتی Sconfini (با نام سابق سینما در باغ) حضور دارد که به نمایش هشت اثر از ژانرهای مختلف اختصاص دارد.
“فانوس جادویی” درباره میچ یک آپاراتچی ۲۲ ساله در لس آنجلس (با بازی مانک سرل-فرید بازیگر تازه‌کار) است. فیلمی که میچ نمایش می‌دهد ذهنش تسخیر می‌کند. او خود را روی پرده در قالب یک آپاراتچی می‌بیند و به دختری اسرارآمیز (سوفی لین کرتیس که امسال فیلم “وکس لوکس” را در بخش مسابقه ونیز دارد) دل می‌بازد که ناگهان ناپدید می‌شود. میچ تصمیم می‌گیرد دختر را پیدا کند و برای رسیدن به هدف خود راهی سفری رؤیاگونه در لس آنجلس می‌شود و در این راه با مجموعه‌ای از شخصیت‌های عجیب‌وغریب – از جمله یک ستاره سابق سینما با بازی ژاکلین بیسِت بازیگر کهنه‌کار بریتانیایی – برخورد می‌کند.
ژاکلین بیسِت در “فانوس جادویی”
رابرت بلتران، جیمز جَگِر و براندون اسکلنار دیگر بازیگران فیلم “فانوس جادویی” هستند که تولید شرکت‌های ساین پیکچرز و رانر فیلمز پروداکشن است. رامین بحرانی کارگردان ایرانی- آمریکایی – که خود امسال فیلم “پیوند خونی” (Blood Kin) را در بخش Sconfini دارد – مدیر تولید “فانوس جادویی” است. نادری و بحرانی پیش از این فیلمنامه “فارنهایت ۴۵۱” تولید شبکه اچ‌بی‌او و “۹۹ خانه” به کارگردانی بحرانی را با همکاری هم نوشتند (فیلم جدید بحرانی نیز روز گذشته در ونیز نمایش داده شد).
نادری یکی از چهره‌های آشنا در جشنواره ونیز است. او دو سال پیش جایزه “افتخار فیلمساز ژیگر لوکولتر” جشنواره را دریافت کرد و فیلم “کوه” ساخته او در بخش خارج از مسابقه نمایش داده شد.
نادری یکی از تأثیرگذارترین چهره‌های موج نوی سینمای ایران در دهه ۱۹۷۰ بود. او با فیلم‌های “تنگسیر” (۱۹۷۴)، “انتظار” (۱۹۷۴)، “دونده” (۱۹۸۵) و “آب، باد، خاک” (۱۹۸۹) در سطح بین‌المللی مطرح شد. او در اواسط دهه ۱۹۸۰ از ایران به آمریکا مهاجرت کرد و در آنجا فیلم‌هایی چون “منهتن از روی شماره” (۱۹۹۳)، “آ.ب.ث… منهتن” (۱۹۹۷)، “دیوار صوتی” (۲۰۰۵) و “وگاس: بر اساس یک داستان واقعی” (۲۰۰۸) را – که در بخش مسابقه ونیز نمایش داده شد، ساخت. فیلم “کات” به کارگردانی او در ژاپن فیلمبرداری شد و در ۲۰۱۱ در بخش افق‌های جشنواره ونیز روی پرده رفت.
“پیوند خونی” بحرانی از روی یک داستان جنایی واقعی ساخته شده و درباره یک پسر نوجوان در رد اوک در تگزاس است که پدرش را به قتل رسانده است.
روز گذشته همچنین سه رقیب دیگر جایزه شیر طلایی این دوره جشنواره ونیز در لیدو به نمایش درآمدند.
فلوریان هنکل فون دونرسمارک کارگردان آلمانی فیلم “هرگز رو برنگردان” (Never Look Away) را – که نماینده آلمان در بخش فیلم خارجی‌زبان جوایز اسکار ۲۰۱۹ است – به ونیز آورد. شرکت سونی پیکچرز به‌تازگی حق پخش این تریلر روان‌شناختی در بیشتر کشورها را از آن خود کرد.
تام شیلینگ، پائولا بئر، سباستین کخ و ساسکیا رزندال در درام تاریخی “هرگز رو برنگردان” بازی می‌کنند که سه دوره از تاریخ آلمان را به تصویر می‌کشد که شروع آن از دهه ۱۹۳۰ در درسدن است. شیلینگ در “هرگز رو برنگردان” نقش یک هنرمند جوان را بازی می‌کند که از آلمان شرقی به آلمان غربی می‌گریزد، اما همچنان اسیر خاطرات دوران کودکی‌اش از زمان نازی‌ها و سپس آزار حکومت کمونیستی است. او همین که به غرب می‌رسد از طریق نقاشی می‌کوشد آسیب روحی خود و نسل خود را نشان بدهد.
“هرگز رو برنگردان”
برای هنکل فون دونرسمارک که در ۱۹۷۳ در آلمان غربی به دنیا آمد و در آمریکا بزرگ شد، جنگ جهانی دوم و به دنبال آن تقسیم آلمان یک منبع غنی بود. او در‌این‌باره به رویترز گفت: کشور ما عملاً تقسیم شد و بعد پایتخت ما تقسیم شد. برای همین به خودم گفتم: اجازه بده مستقیم برویم سراغ یک خانواده واقعی و ببینیم چگونه می‌شود در یک خانواده، قاتل‌ها و قربانیان و نازی‌ها و کسانی که مورد آزار قرار گرفتند و کشته و نابود شدند، زیر یک سقف باشند. این دقیقاً اتفاقی است که بعد از جنگ برای آلمان روی داد.
فیلم سه ساعتی “هرگز رو برنگردان” اولین بار در دنیا در ونیز روی پرده رفت و سپس در بخش نمایش‌های ویژه جشنواره فیلم تورنتو نمایش داده می‌شود. فلوریان هنکل فون دونرسمارک، ۴۵ ساله، کارگردان فیلم “زندگی دیگران” (۲۰۰۶) است که اسکار بهترین فیلم خارجی‌زبان را برای آلمان به همراه آورد. “توریست” فیلم قبلی او با بازی آنجلینا جولی و جانی دپ مورد توجه منتقدان قرار نگرفت.
سباستین کخ که بعد از بازی در فیلم “زندگی دیگران” در “پل جاسوس‌ها” استیون اسپیلبرگ و سریال “هوملند” بازی کرد در “هرگز رو برنگردان” نقش یک دکتر متکبر را بازی می‌کند که حتی وقتی مورد بازجویی ارتش سرخ قرار می‌گیرد اصرار دارد او را پروفسور خطاب کنند. کخ درباره نقش خود در فیلم به رویترز گفت: زبان او یک سلاح است. او با زبان خود می‌تواند مردم را نابود کند.
تریلر جنایی آرژانتینی “متهم” (The Accused) به کارگردانی گونزالو توبال دیگر فیلمی بود که روز سه‌شنبه در بخش مسابقه بین‌الملل جشنواره ونیز به نمایش درآمد. این فیلم درباره یک دانشجوی جوان به نام دولورس درایر (با بازی لالی اسپوسیتو) است که دو سال پس از قتل وحشیانه بهترین دوستش، به ارتکاب این جنایت متهم می‌شود و زیر ذره‌بین رسانه‌ها قرار می‌گیرد. “متهم” نیز بعد از ونیز در جشنواره فیلم تورنتو نمایش داده می‌شود.
“متهم”
“وکس لوکس” (Vox Lux) دومین فیلم بلند داستانی برادی کوربت بازیگر و کارگردان آمریکایی با بازی ناتالی پورتمن، یکی دیگر از ۲۱ رقیب جایزه شیر طلایی است. این فیلم داستان ظهور یک دختر آمریکایی از بازمانده یک کشتار دسته‌جمعی در مدرسه تا رسیدن به جایگاه یک ستاره پاپ معروف در دنیا و قیمتی که او برای رسیدن به شهرت پرداخت می‌کند، دنبال می‌کند.
بازی ناتالی پورتمن در فیلم بسیار مورد توجه رسانه‌های حاضر در ونیز قرار گرفت. در سال ۲۰۱۰ فیلم “قوی سیاه” با بازی پورتمن فیلم افتتاحیه جشنواره ونیز بود و بعداً اسکار بهترین بازیگر زن را برای او به همراه آورد.
پورتمن درباره “وکس لوکس” به خبرنگاران گفت: این فیلم پرتره و بازتاب جامعه ما و این نوع فصل مشترک فرهنگ پاپ و خشونت است.
ناتالی پورتمن در “وکس لوکس”
جود لاو، رافی کاسیدی و سوفی لین کرتیس از دیگر بازیگران “وکس لوکس” هستند. این دومین حضور برادی کوربت در لیدو است. درام تاریخی “کودکی یک رهبر”، اولین فیلم بلند داستانی او در ۲۰۱۵ در بخش افق‌ها جشنواره ونیز به نمایش درآمد و جایزه بهترین کارگردان و بهترین فیلم اول را برد.
هفتاد و پنجمین دوره جشنواره فیلم ونیز ۲۹ اوت (هفت شهریور) آغاز شد و هشت سپتامبر (۱۷ شهریور) به کار خود پایان می‌دهد. گی‌یرمو دل تورو کارگردان مکزیکی رئیس هیئت داوران بخش مسابقه بین‌الملل است.
منبع: هنرآنلاین
