طیبه سیاوشی: با شروع فیلم، انتظار می‌رود که شاهد صحنه‌های تلخ و دردناکی باشیم، اما فیلم با جذابیت، شیرینی و روانی ادامه می‌یابد.
هفته گذشته، به همراه دکتر اسفندیار اختیاری، نماینده زرتشتیان در مجلس شورای اسلامی، در اکران خصوصی فیلم “سَروِ زیر آب” به کارگردانی محمدعلی باشه‌آهنگردعوت شدیم. “سرو زیر آب”، با مشارکت بنیاد سینمایی فارابی، حوزه هنری، شهرداری تهران و با محوریت اقلیت‌های قومی-مذهبی در دفاع مقدس، ساخته شده است. به همین دلیل در سی‌وششمین جشنواره فیلم فجر، عنوان “بهترین فیلم با نگاه ملی” را به خود اختصاص داد و سیمرغِ بلورینِ بهترین طراحیِ صحنه و بهترین فیلم‌برداری، با شایستگی تمام به عوامل این فیلم تعلق گرفت.
کارگردان در این فیلم، نگاه جالب و جاذبی درباره دفاع مقدس به نمایش می‌گذارد. وی با تجربه‌ای ارزنده وارد این ژانر شده و توانسته است داستان متفاوتی از دفاع مقدس ارائه دهد که برخلافِ عمده‌ی فیلم‌های این ژانر، به روایتِ کمیاب و مغفول‌مانده‌ای می‌پردازد.
نکته‌ی مهم این است که فیلم، اختلافاتِ قومیت‌ها و مذاهب را در یک نقطه‌ی مشترک به هم پیوند می‌زند و آن نقطه، هویتِ ملی ماست. در حقیقت ما با یک فیلم “ملی” (به معنای واقعی کلمه)، طرف‌ایم. لذا تأکیدِ “سرو زیر آب”، تنها معطوف به مشارکتِ شیعیان-فارس‌ها در دفاع مقدس نیست و تمام شهدا و رزمندگانِ اقلیت‌های مذهبی-قومی را در برمی‌گیرد. انتخاب اسامی بازیگران و کثرتِ قومیت‌ها و مذاهبِ مختلف در فیلم، گویای این نکته است. بنابراین، هر مخاطب ایرانی، با هر اعتقادی می‌تواند به تماشای فیلم بنشیند و از آن لذت ببرد. فیلم، قدمی روبه‌جلو برای ایران است و در این وانفسایِ نژادگرایی، ایران را محدود به مذهب و قومیت خاصی نمی‌کند.
قاب‌های فیلم، عمق زیادی دارند و فضای گسترده‌ای را به مخاطب نشان می‌دهند. با شروع فیلم، انتظار می‌رود که شاهد صحنه‌های تلخ و دردناکی باشیم، اما فیلم با جذابیت، شیرینی و روانی ادامه می‌یابد و فیلم‌برداری ماهرانه، در تماشاگر ایجاد کشش می‌کند تا با میل و دقت، آن را دنبال کند. انتهای شاعرانه فیلم نیز از دیگر نکات توجه‌برانگیز فیلم است.
امروزه و در شرایطی که سلیقه مخاطبان سینما، بیشتر معطوف به فیلم‌های پُرستاره و کُمِدی است، توجه به چنین فیلم‌هایی، کمک به ارتقای کیفیتِ سینمای ملی در ژانرهای مختلف است. بنابراین امیدوارم استقبال خوبی (خصوصاً در بین اقلیت‌های مذهبی و قومی) در انتظار این فیلم باشد.
همان‌طور که دکتر اختیاری گفتند، پروژه ساخت این فیلم سه سال زمان برده است و بدون همکاری دستگاه‌های مختلف، ساخت چنین فیلمی آسوده به نظر نمی‌رسید. بنابراین جا دارد که علاقه‌مندانِ سینما، توجه بیشتری به این فیلم داشته باشند و اکران عمومی فیلم با استقبال بالایی مواجه شود.
بنده نیز به وُسعِ خود، تلاش کردم نظر نمایندگان در کمیسیون فرهنگی مجلس، به این فیلم (به‌عنوان یک روایتِ هنریِ متفاوت از دفاع مقدس) جلب شود. همچنین به‌رغم تنگناهای اقتصادی، تلاش خواهیم کرد به بودجه‌ی سینمایی (به‌ویژه در ژانر دفاع مقدس) در سال آتی، توجهی ویژه شود.
منبع: هنرآنلاین
